Το άρθρο βασίζεται σε έρευνα που πραγματοποιήθηκε με 30 διευθυντικά στελέχη από διάφορους οργανισμούς στη Γαλλία, τη Γερμανία και τη Δανία, τόσο πριν όσο και μετά την πανδημία COVID-19. Η έρευνα εξετάζει πώς οι οργανισμοί αυτοί διαχειρίζονται τις πολυπλοκότητες της υβριδικής εργασίας και προσαρμόζουν ανάλογα τις διοικητικές τους πρακτικές. Έννοια-κλειδί που αναλύεται είναι το «παράδοξο της αυτονομίας», το οποίο αναδεικνύει την ισορροπία που καλούνται να διατηρήσουν οι μάνατζερ ανάμεσα στην παροχή αυτονομίας στους εργαζομένους και στη διατήρηση του ελέγχου.